توت ها حاوی ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و فیبر هستند. اسانس های موجود در برخی از انواع توت ها دارای خواص دارویی مانند ضد عفونی کننده، ادرارآور، خلط آور هستند. علاوه بر توت های تازه، انواع توت خشک حبه ای و منجمد نیز مفید است.
چنین توت ها به عنوان بخشی از درمان جامع بیماری ها استفاده می شود. برای سرماخوردگی و سارس، انگور فرنگی سیاه، توت فرنگی دم می شود، مربای تمشک در آب گرم رقیق می شود.
توت های یخ زده کمتر از انواع تازه مفید نیستند. در طول حمل و نقل و نگهداری طولانی مدت، میوه ها بسیاری از خواص مفید را از دست می دهند. بنابراین، در خارج از فصل، ارزش آن را دارد که به توت های یخ زده، به جای تازه وارد شده از کشورهای دور، ترجیح داده شود.
توت ها باید در حد اعتدال مصرف شوند، زیرا محتوای بالای ویتامین ها و اسیدها می تواند باعث هیپرآویتامینوز، آلرژی و سوء هاضمه شود.
تحت تأثیر اسید، مینای دندان از بین می رود و ورم معده و سایر بیماری های دستگاه گوارش ایجاد می شود. پس از خوردن توت ها، دهان خود را با آب بشویید تا اسید از روی دندان هایتان شسته شود.
در بیماری های التهابی معده و روده بهتر است برای تسهیل فرآیند جذب محصول، توت تازه را با کمپوت و مربا جایگزین کرد، در عین حال در طول ساخت آنها نباید شکر زیاد اضافه کرد.
نوشیدنی ها و مرباها به دلیل محتوای بالای آن کالری بالایی دارند. نوشیدنی های میوه ای آماده بسته بندی شده با غلظت بالای قند و مواد نگهدارنده را می توان با نوشیدنی های خانگی جایگزین کرد.
مصرف همزمان توت ها و سایر غذاها می تواند منجر به فرآیندهای تخمیر در معده و روده شود و باعث نفخ و درد شکم شود. بهتر است توت ها را جدا از سایر وعده های غذایی و در صبح مصرف کنید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.